Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Ένας σιωπηρός πόλεμος



Γύρω μας το χάος. Όλα διαδραματίζονται ερήμην του λαού.

-Μια ακούσια τραγωδία, σου λέω.

Είμαστε μπλεγμένοι σε μια διένεξη με μοναδικό σκοπό την ενδυνάμωση του ήδη ισχυρού. Φυσικά γνωρίζουμε καλά, πως δεν ανήκουμε στη μεριά των νικητών. Τουλάχιστον, όχι ακόμη. Οι εποχές αλλάζουν καταιγιστικά, τα μέσα αποκτούν νέες μορφές, οι κοινωνίες εξελίσσονται, μα ο ανθρώπινος παράγοντας παραμένει σταθερός. Το θηλαστικό με τη νοημοσύνη και τη λογική που κάποτε τον ξεχώριζαν, παραμένει το πιο άγριο ζώο. Ικανό να κατασπαράξει ακόμα και τους ομοίους του.


Παλιά τα σημάδια του πολέμου ήταν διακριτά.
Η ωμή βία, η αιματοχυσία, η άμεση σύγκρουση.
Τώρα οι κανόνες έχουν αλλάξει. Είμαστε σε μια «εμπόλεμη ζώνη» διαρκείας κι όμως πρέπει να αφουγκραστούμε προσεκτικά, για να το συνειδητοποιήσουμε.

-Ξέρεις ποιο είναι το χειρότερο;
-Όχι.

Το πιο λυπηρό είναι ότι ο εχθρός μας δεν έχει μορφή, ούτε υπόσταση, είναι αόρατος. Και πως να πολεμήσεις κάτι που δε βλέπεις;

Με ένα ψήγμα υπερβολής θα έλεγα πως έχουμε πέσει θύματα μιας φοβερής συνωμοσίας. Από πάντα οι λίγοι εξουσίαζαν τους πολλούς. Είτε οι εκλεκτοί σε πρότυπες δημοκρατίες, είτε οι λίγοι με φυσική δύναμη επιβολής σε δικτατορικού τύπου μορφώματα. Πλέον, οι ισορροπίες γέρνουν διαφορετικά. Μας έχουν δώσει την εντύπωση πως είμαστε ενεργοί πολίτες και κάπου εκεί πηγάζει η επικινδυνότητα. Θεωρώντας πως έχουμε τα πάντα, δεν αντιδρούμε και ο πόλεμος συνειδήσεων καλά κρατεί.

-Αυτό είναι ο ορισμός της τρομοκρατίας!
-Ναι, ναι είναι εξοργιστικό.
-Πρέπει κάτι να κάνουμε.
-Ε, εμείς θα το κάνουμε; Τόσοι άλλοι υπάρχουν.

Τι μας απέμεινε; Πώς να σταθούμε απέναντι στο δυσθεώρητο εχθρό μας; Τελευταία μας όπλα η ψήφος και οι διαμαρτυρίες. Σε τι πραγματικά ωφελούν; Αφού με μια μεγάλη ξυλιά, μας συμμορφώνουν μαζικά. Και στην τελική, τι αντιστάσεις έχουμε; Είναι πραγματικά όλα γύρω μας ένα καλοστημένο παιχνίδι και εμείς τα καλοκουρδισμένα πιόνια, πάνω σε ένα ταμπλό ρουτίνας; Ζούμε σε καθεστώς πολέμου και η μόνη μας άμυνα είναι η απάθεια; Ποια θα μπορούσε να είναι η αφορμή για την κοσμοϊστορική αλλαγή που όλοι επιθυμούμε, μα δε φαίνεται να κάνουμε τίποτα για αυτό;

-Βρισκόμαστε σε πόλεμο, σου λέω.
-Ποιον πολεμάμε;
-Όλους.
-Και ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός;
-Ο ίδιος σου ο εαυτός.

Αναστασία Παναγιωτοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου