Στις μέρες μας, οποιοσδήποτε είναι, έστω και τυπικά, ενημερωμένος, έχει
ακούσει για το bullying. Και όπως είναι φυσικό, όποιος είναι
ευαισθητοποιημένος, έχει ταχθεί εναντίον του.
Αν, όμως, σας έλεγα πως όλοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, παρενοχλούμε και πληγώνουμε λεκτικά κάποιον καθημερινά και ηθελημένα;
Αν, επίσης, σας έλεγα πως το θεωρούμε τόσο φυσιολογικό να τον πληγώνουμε που δεν είμαστε διατεθειμένοι να το σταματήσουμε;
Θα αναρωτιέστε, βέβαια, ποιος είναι αυτός που δέχεται τέτοια επίθεση από το άτομό μας, και μάλιστα ηθελημένα, ενώ είμαστε όλοι αντίθετοι με αυτήν την πράξη. Η απάντηση είναι τόσο απλή, που θα σας σοκάρει. Είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.
Αναλογιστείτε πότε ήταν η τελευταία φορά που τα βάλατε με τον εαυτό σας. Που τον κατηγορήσατε που δεν είναι καλύτερος, ομορφότερος, ψηλότερος, πιο έξυπνος. Που τον συγκρίνατε με κάποιον άλλο και τον βρήκατε κατώτερο.
Στοιχηματίζω ότι δεν θα δυσκολευτείτε να εντοπίσετε την ακριβή ημερομηνία που το κάνατε. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι, όλοι μας, θεωρούμε πως είναι τόσο λογικό αυτό, που δεν προσπαθούμε να σταματήσουμε, μια για πάντα, αυτή τη φωνούλα μέσα μας που μας αποθαρρύνει.
Θεωρούμε φυσικό να κοιτάμε στον καθρέφτη και να κακολογούμε το είδωλό μας. Αφήνουμε τη φωνούλα να μας υπαγορεύει ότι το σώμα μας δεν αντιπροσωπεύει το τέλειο, σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα.
Την αφήνουμε να μας υπενθυμίζει τα λάθη και τις στιγμές αδυναμίας μας. Να μας λέει πως πρέπει να ντρεπόμαστε για κάποιες επιλογές μας, για τις σεξουαλικές προτιμήσεις μας, για το επάγγελμά μας.
Αφήνουμε να μας τρώει ένας ανεξήγητος εσωτερικός θυμός που δεν καταφέραμε όσα έπρεπε. Που δεν ανταποκριθήκαμε, όχι μόνο στις προσδοκίες μας, αλλά και στις προσδοκίες των άλλων.
Πόσες φορές δεν έχετε κι εσείς αποκαλέσει τον εαυτό σας βλάκα, άσχημο, χοντρό, ανίκανο, άχρηστο; Και παλεύουμε για τα δικαιώματα των άλλων, ενώ επιτρέπουμε να φερόμαστε έτσι στο πιο σημαντικό άτομο της ζωής μας.
Το αληθινό bullying, λοιπόν, ξεκινάει από μέσα μας. Όταν ξέρεις ποιος είσαι, έχεις αποδεχτεί τη διαφορετικότητά σου, έχεις συμφιλιωθεί με τις ανασφάλειες σου και αγαπάς τις ατέλειές σου, τότε ό,τι άσχημο και να σου πουν οι άλλοι θα σου φανεί αστείο και δεν θα σε αγγίξει. Όταν σταματήσεις, δηλαδή, να βλάπτεις τον εαυτό σου, τότε, κανείς δεν θα μπορεί να σε βλάψει.
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΥΠΙΔΟΥ
Αν, όμως, σας έλεγα πως όλοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, παρενοχλούμε και πληγώνουμε λεκτικά κάποιον καθημερινά και ηθελημένα;
Αν, επίσης, σας έλεγα πως το θεωρούμε τόσο φυσιολογικό να τον πληγώνουμε που δεν είμαστε διατεθειμένοι να το σταματήσουμε;
Θα αναρωτιέστε, βέβαια, ποιος είναι αυτός που δέχεται τέτοια επίθεση από το άτομό μας, και μάλιστα ηθελημένα, ενώ είμαστε όλοι αντίθετοι με αυτήν την πράξη. Η απάντηση είναι τόσο απλή, που θα σας σοκάρει. Είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.
Αναλογιστείτε πότε ήταν η τελευταία φορά που τα βάλατε με τον εαυτό σας. Που τον κατηγορήσατε που δεν είναι καλύτερος, ομορφότερος, ψηλότερος, πιο έξυπνος. Που τον συγκρίνατε με κάποιον άλλο και τον βρήκατε κατώτερο.
Στοιχηματίζω ότι δεν θα δυσκολευτείτε να εντοπίσετε την ακριβή ημερομηνία που το κάνατε. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι, όλοι μας, θεωρούμε πως είναι τόσο λογικό αυτό, που δεν προσπαθούμε να σταματήσουμε, μια για πάντα, αυτή τη φωνούλα μέσα μας που μας αποθαρρύνει.
Θεωρούμε φυσικό να κοιτάμε στον καθρέφτη και να κακολογούμε το είδωλό μας. Αφήνουμε τη φωνούλα να μας υπαγορεύει ότι το σώμα μας δεν αντιπροσωπεύει το τέλειο, σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα.
Την αφήνουμε να μας υπενθυμίζει τα λάθη και τις στιγμές αδυναμίας μας. Να μας λέει πως πρέπει να ντρεπόμαστε για κάποιες επιλογές μας, για τις σεξουαλικές προτιμήσεις μας, για το επάγγελμά μας.
Αφήνουμε να μας τρώει ένας ανεξήγητος εσωτερικός θυμός που δεν καταφέραμε όσα έπρεπε. Που δεν ανταποκριθήκαμε, όχι μόνο στις προσδοκίες μας, αλλά και στις προσδοκίες των άλλων.
Πόσες φορές δεν έχετε κι εσείς αποκαλέσει τον εαυτό σας βλάκα, άσχημο, χοντρό, ανίκανο, άχρηστο; Και παλεύουμε για τα δικαιώματα των άλλων, ενώ επιτρέπουμε να φερόμαστε έτσι στο πιο σημαντικό άτομο της ζωής μας.
Το αληθινό bullying, λοιπόν, ξεκινάει από μέσα μας. Όταν ξέρεις ποιος είσαι, έχεις αποδεχτεί τη διαφορετικότητά σου, έχεις συμφιλιωθεί με τις ανασφάλειες σου και αγαπάς τις ατέλειές σου, τότε ό,τι άσχημο και να σου πουν οι άλλοι θα σου φανεί αστείο και δεν θα σε αγγίξει. Όταν σταματήσεις, δηλαδή, να βλάπτεις τον εαυτό σου, τότε, κανείς δεν θα μπορεί να σε βλάψει.
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΥΠΙΔΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου