«Το τίποτα είναι αυτό που σε θέτει σε εγρήγορση». Κάπου το άκουσα πολύ πρόσφατα και μου έκανε εντύπωση. Επιτέλους, είπα, ανακάλυψα τις κατάλληλες λέξεις, που αυτές και μόνο αυτές είναι ικανές να περιγράψουν τις στιγμές εκείνες που νιώθω ότι μπορώ να κάνω κάτι δημιουργικό.
«Δημιουργία είναι να έχεις ένα άδειο τραπέζι μπροστά σου και από 'κει που δεν είχε τίποτα, μέσα σε λίγη ώρα να είναι γεμάτο με πιάτα, μεγάλα, μικρά, γεύσεις πολλές και διάφορες.»
Για την αίσθηση που με περιλούζει σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, βαστώ ακόμη και αισιοδοξώ. Δεν είναι μαγικό πως από μια λέξη τόσο κενή, γεμάτη άρνηση, μπορεί κάποιος να φτιάξει κάτι πολύ όμορφο και θετικό;
Άλλη μια τρανταχτή απόδειξη που δείχνει ότι τα αντίθετα έλκονται και, για να συμπληρώσω εγώ, συμπληρώνουν το ένα τ' άλλο. Το άδειο τραπέζι κάποια στιγμή γέμισε με πιάτα και φαγητό. Τις φορές που ανακάλυψες ότι την τελευταία εβδομάδα δεν έκανες τίποτα, αποφάσισες να γεμίσεις την ερχόμενη με δραστηριότητες που θα μετατρέψουν το «τίποτά» σου σε κάτι.
Το γεγονός ότι ο Σωκράτης μας πίστευε ότι το μόνο που ξέρει, είναι ότι δεν ξέρει τίποτα είναι άλλο ένα διαχρονικό (για όσους μπορούν να το αντιληφθούν) παράδειγμα, που αποδεικνύει τη σημασία της λέξης αυτής.
Αλήθεια, για σκεφτείτε το. Για γίνετε ξανά φιλόσοφοι για ένα λεπτό κι αναρωτηθείτε. Στο άκουσμα της λέξης «τίποτα» τι σας έρχεται στο μυαλό; Εγώ αμέσως-αμέσως σκέφτομαι ανυπαρξία, ένα κενό, μια τρύπα με αμέτρητο βάθος (;), χάος. Λέξεις κι έννοιες που περισσότερο βγάζουν κάτι αρνητικό, παρά θετικό.
Παρόλα αυτά όμως, το αλάνι ο Socrates αφήνοντας στην ιστορία το δικό του απόφθεγμα, έδωσε αξία στη λέξη αυτή. «Εν οίδα ό,τι ουδέν οίδα.» Είναι γελοίο! Μας λέει ότι το μόνο που ξέρει, είναι ότι δεν ξέρει τίποτα. Πώς λοιπόν ξέρει αυτό αφού δεν ξέρει τίποτα;;; Άρα ξέρει κάτι. Άρα το τίποτα δεν είναι όσο τίποτα νομίζουμε.
Για να σας δώσω να καταλάβετε πιο απλά τον συνειρμό μου, δείτε ένα παράδειγμα με αριθμούς (με τους οποίους δεν τα πηγαίνω καθόλου καλά):
0, 1, 2, 3, 4 κ.ο.κ
Αν 0=τίποτα και 1=κάτι, τότε γιατί το 0 υφίσταται σαν αριθμός, ενώ πρακτικά όταν λέμε ότι έχουμε 0, εννοούμε τίποτα;
Επίσης «Για όλα υπάρχει μια αρχή». Αν υποθέσουμε ότι η αρχή είναι το μηδέν (δηλαδή το τίποτα), τότε το τίποτα έχει πολύ μεγάλη αξία. Πόσο μάλλον αν σκεφτούμε ότι «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» που αυτόματα γίνεται «το τίποτα είναι το ήμισυ του παντός».
Κουράστηκα και ξέρω ότι κι εσείς κουραστήκατε. Νομίζω ότι αυτό που ήθελα να πω το καταλάβατε στις πρώτες κιόλας σειρές, όλα τα παρακάτω ήταν απλά δικοί μου τρελοί συνειρμοί που συνήθως ο κόσμος ΔΕΝ βγάζει προς τα έξω. Ελπίζω να πιάσατε το μήνυμα και να αρχίσετε να βλέπετε με άλλο μάτι το «τίποτα» σας.
Γιατί, να ξέρετε, δεν είναι τόσο τίποτα όσο νομίζετε.
Reman
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου