 |
Με λίγα λόγια η Ευρώπη έχει φθαρθεί και φορά έναν μανδύα που έχει ξεχειλώσει.
Χρειάζεται όραμα και αλλαγή πορείας αν θέλει να συνεχίσει να αποτελεί κοιτίδα πολιτισμού και πνευματικής αναγέννησης.
Με αφορμή το χτύπημα στο Charlie Hebdo μάλλον ήρθε η ώρα να σκεφτούμε αν οι σύγχρονες κοινωνίες έχουν μάθει να σέβονται το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου ή αν προτιμάνε να κολακεύονται από κατευθυνόμενα δημοσιεύματα του τύπου.
Η σάτιρα είναι ίσως ένα προιόν σκέψης που θα έπρεπε να απευθύνεται σε κοινωνίες με υψηλό πνευματικό επίπεδο, σε κοινωνίες που θα γελούσαν και δεν θα προσβάλονταν.
Αν η Charlie Hebdo εκδιδόταν στην Ελλάδα θα είχε μετά βίας τυπώσει ένα φύλλο και μόνο, αν σκεφτώ πόσες μηνύσεις έχουν φάει όσοι κατά καιρούς έχουν ασχοληθεί με τη σάτιρα στη χώρα μας.
Από τη μήνυση μέχρι το θάνατο όμως υπάρχει μια μεγάλη απόσταση.
Δεν θέλω να σταθώ στο γεγονός, όμως θέλω να θαυμάσω τους Γάλλους που βγήκαν στους δρόμους της Γαλλίας για να διεκδικήσουν το δικαίωμα τους στην ελευθερία του λόγου, το δικαίωμα τους στη ζωή.
Πως να μην σεβαστείς ένα λαό που μόλις λίγες ώρες μετά το χτύπημα της τρομοκρατίας δεν κάθησε στον καναπέ του για να δει τις εξελίξεις από την τηλεόραση αλλά βγήκε στο δρόμο για να γίνει μέρος της εξέλιξης.
Θαυμάζω την ενότητα ενός κράτους μπροστά σε μια άσχημη κατάσταση και την ζηλεύω γιατί εδώ στην Ελλάδα πάντα θα υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για να γίνουμε εκατό μικρές ομάδες και ποτέ κανένας λόγος για να γίνουμε μια ομάδα που θα ενώσει τη φωνή της και θα διεκδικήσει ότι της στερούν.
Εύγε στη Γαλλία που μας θυμίζει πόσο λαμπρή είναι η Ευρώπη και όταν βρίσκει τον πραγματικό εαυτό της μαγεύει και εμπνέει.
Νίνα Γραμματικάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου