Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Ευγένεια, έννοια άγνωστη


Ευγένεια, έννοια άγνωστη

Μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό της επαρχίας και από τις πρώτες συμβουλές που θυμάμαι από τους γονείς μου είναι "να είσαι ευγενικός", "να λες ένα γεια, μια καλημέρα".

Περνούσαν τα χρόνια και αυτή η συμβουλή μου έγινε συνήθεια. Μια συνήθεια που ασφαλώς υποβοηθήθηκε από το ότι ζούσα σε μικρή κοινωνία αλλά κυρίως από εκείνο το χαμόγελο ή την ευγένεια της απάντησης ιδίως των μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων.

Πέρασαν τα χρόνια έφυγα από την μικρή κοινωνία, έλειψα και από τη χώρα για ένα διάστημα και αν και περιόρισα λίγο αυτή την συνήθεια η προσπάθεια να είμαι -όσο το δυνατόν- ευγενικός παρέμεινε.


Πέρασε κι άλλο ο καιρός και όσο η κοινωνία, μέσα από την βαθιά κρίση που την ταλανίζει, άλλαζε μου ήταν όλο και πιο δύσπεπτο το να βλέπω ανθρώπους που, δικαιολογημένα ίσως, να μην έχουν τη διάθεση να προσπαθήσουν να συναναστραφούν με κανέναν, να μην έχουν τη διάθεση να προσπαθήσουν να φερθούν ευγενικά στον διπλανό τους.

Με ενόχλησε αυτή η αλλαγή και δεν μπόρεσα ποτέ να την κατανοήσω. Προβλήματα υπήρχαν πάντα αλλά η οικονομία στο χαμόγελο και την ευγένεια δεν πρόκειται να τα λύσει. Συζήτησα και έψαξα να βρω τις αιτίες. Οι περισσότεροι μου είπαν το ίδιο. "Δεν έχει τη διάθεση ο κόσμος!" ΔΙΑΦΩΝΩ! Έχω συναντήσει ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα υγείας που δεν τσιγγουνεύτηκαν πότε το ευγενικό τους χαμόγελο παρά τον πόνο που βίωναν!

Το πρόβλημα μας ως άνθρωποι είναι πως ότι κάνουμε το λογαριάζουμε με βάση το κέρδος που θα αποφέρει. Όποτε δεν βρίσκουμε τον λόγο να φερθούμε καλά γιατί δεν πιστεύουμε ότι θα έχει αντίκτυπο σε εμάς! Μέγα λάθος κι αυτό. Η κοινωνία είναι ζωντανός οργανισμός και η ομαλή αλληλεπίδραση των στοιχείων της, που είμαστε εμείς οι άνθρωποι, αποτελεί βασικό συστατικό στην σωστή "λειτουργία" του.

Η δεύτερη αιτία είναι ότι δεν ξέρουμε τι σημαίνει αγένεια. Αγενής μπορεί να είναι η στάση του σώματος μας, ένα βλέμμα μας, μία κίνησή μας. Πολλοί δεν κατανοούν ότι είναι αγενείς και έτσι δεν κάνουν τίποτα να διορθώσουν τον τρόπο που φέρονται. Αυτό δεν είναι όμως άλλοθι. Στην κοινωνία του 2015 δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να ορίσουν τον όρο ευγένεια.

Ο κατάλογος των αιτιών μπορεί να είναι και ατελείωτος. Το θέμα δεν είναι να κατανοήσουμε τι φταίει, το θέμα είναι να ψάξουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα την ευγενική πλευρά μας και να την βγάλουμε προς τα έξω. Αν το καταφέρουμε οι μέρες μας θα ξεκινάνε ομορφότερα, τα πρωινά μας με ένα ωραίο χαμόγελο, η ώρα στην δουλειά θα κυλάει ευκολότερα και το βράδυ θα κοιμόμαστε πιο ήσυχα. Όσο για τα προβλήματα, την ώρα που έχεις απέναντι έναν άνθρωπο που σου χαμογελά τα ξεχνάς, έστω και στιγμιαία.

Ας καταλάβουμε λοιπόν όλοι μας την ανάγκη για όμορφη συναναστροφή με τον διπλανό μας και ας προσφέρουμε όσο πιο πολλές ευγενικές στιγμές μπορούμε. Η ίδια η κοινωνία θα μας το ανταποδώσει. Και αυτή την ανταπόδοση την έχουμε όλοι ανάγκη ειδικά τώρα.

Achilleas


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου