Ακόμα Εδώ

Οι νύχτες είναι πια πολύ μπερδεμένες. Ίσως να ήταν πάντα. Μα οι αντοχές λιγοστεύουν. Επαγγελματικά χτυπήματα κάτω απ' τη μέση. Τα πόδια λυγίζουν. Δύσκολο να σταθείς. Ο χειμώνας αυτός μας βρήκε απροετοίμαστους. Στέκεται αμίλητος και κοιτάζει, κάποια σημάδια, σ'ένα ξεφτισμένο τοίχο. Το τσιγάρο καίει στα χείλη. Παίρνει δυό δυνατές ρουφηξιιές και με την κάφτρα του σχηματίζει μια ημερομηνία. Αναρωτιέται πόσος καιρός πέρασε. Μοιάζει πολύς, μα, ίσως να 'γινε και χθες. Ο χρόνος λίγη σημασία έχει πια. Πολεμά μαζί του. Άνιση μάχη. Αλλά πως αλλιώς; Έτσι έχει μάθει.' Η φωνή της, σαν μια βίαιη αφύπνιση. Τον τρομάζει. Απομακρύνεται. Δεν θέλεις, του φωνάζουν. Δεν μπορώ, ψιθυρίζει. Και συνεχίζει να απομακρύνεται. Η απόσταση μεγαλώνει.

Προσπαθεί να υπολογίσει τα βήματα. 

Μάταιο. 

Χάνει το μέτρημα. 

Θα σε προλάβω στο αδιέξοδο και θα σε γυρίσω πίσω, του είπε. 

Κι ακόμη πηγαίνει ξοπίσω του. 

Ποτέ πλάι του. 

Μπορεί και της ξεφεύγει. 

Μόνο σε κάτι σταυροδρόμια, καταφέρνει και τον κυκλώνει. 

Ξανά μάταιο. 

Από κυνηγό, τη μετατρέπει σε θήραμα. 

Εύκολη λεία για εκείνον. 

Τόσο, που ξαφνιάζεται και ο ίδιος. 

Κάποια βράδια, κουράζονται.

Συστήνονται ξανά. 

Γελάνε. 

Συνένοχοι στον ίδιο φόβο. 

Στέκονται αντικριστά και σωπαίνουν. 

Δραπετεύουν μέσα σε όμορφα τραγούδια. 

Ταξιδεύουν στις μέρες που θα ‘ρθουν. 

Ενενήντα εκατοστά μακριά από τον εαυτό τους. 

Ποιον ενοχλούν; 

Αυτοί ξέρουν. 

Και είναι ακόμα εδώ.

 

gocatchyourdream