Ας γράψω κάτι

Ο καιρός γύρισε, ο καλός βοριάς πήρε την θέση του άρρωστου νοτιά, ένας καλλίφωνος παπάς ψέλνει κάπου εδώ κοντά, κι εγώ κοιτάω από το μπαλκόνι την θάλασσα και σκέφτομαι τι να γράψω. Ή να μην γράψω; Καλά, ας γράψω κάτι.


Ο Σαμαράς ζητιανεύει στην Μέρκελ -χωρίς αποτελέσματα-, ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοινώνει πως βρίσκεται μια ανάσα από την αυτοδυναμία, η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, και στην χώρα τίποτα δεν κινείται.

Αλήθεια, ποιον κοροϊδεύουμε;


Τι περιμένουμε να συμβεί, για να βγει η χώρα μας από την άθλια σημερινή κατάσταση;

Μήπως περιμένουμε κάτι ακόμα χειρότερο, ώστε να λέμε «τι καλά που ήμασταν πριν»;

Αυτή η κυβέρνηση έχει τελειώσει. Έχει τινάξει τα πέταλα.

Καταλαβαίνω την δύσκολη θέση στην οποία πρόκειται να βρεθούν πολιτικοί, όπως ο Βενιζέλος, αν βρεθούν εκτός κυβέρνησης, αλλά προέχει το καλό της χώρας και των πολιτών της από την διάσωση του Βενιζέλου.

Ας πάμε επιτέλους παρακάτω.

Να γίνουν εκλογές.

Να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και να δούμε αν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει την χώρα από το τέλμα και αν οι Έλληνες επιθυμούν πραγματικά να βγει η χώρα από το τέλμα.

Και αν δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ και αν δεν θέλουν οι Έλληνες, να πάμε ακόμα παρακάτω.

Ας κάνουμε κάτι, τέλος πάντων.

Ουφ, φτάνουν αυτές οι λέξεις; Θα βγει το μεροκάματο;

Έλα μωρέ, εντάξει είναι.

Πάω για μπάνιο, γιατί το Σαββατοκύριακο έρχονται βροχές.

Πλατς!

pitsirikos