Αυστηρές γωνίες

Είχα καιρό πολύ να κυκλοφορήσω στο κέντρο.
Μπήκα-που-λες με το αέρινο φορεματάκι μου, τα αγαπημένα ροζ ακουστικά μου και την κεφάτη μουσική μου μυρίζοντας γαρδένια στο λεωφορείο.

Κάθισα και παρατηρούσα τους ανθρώπους γύρω μου. Δε μου πήρε πολύ χρόνο για να κάνω κάποιες διαπιστώσεις. Όλοι βιαστικοί.
Αυτό, πες, ίσως ξεκινάει από την ανάγκη τους να απολαύσουν την ζωή στο έπακρο και να θεωρούν ότι χάνουν στιγμές όταν είναι κλεισμένοι σε ένα κουτί με ρόδες.

Αν και έχει παράθυρα που σ’ αφήνουν να αφουγκραστείς τον παλμό της πόλης. Αν και μπορείς να διαβάσεις κάποιες σελίδες από το βιβλίο σου, να αδειάσεις τον νου σου ή να πάρεις τον φίλο σου τηλέφωνο να ακούσεις πώς ήταν η μέρα του και να του ψιθυρίσεις πόσο ανυπομονείς να τον δεις. Αλλά επειδή δεν γράφουμε οδηγό επιβίωσης σε μέσα μεταφοράς, συνεχίζω στο επόμενο πόιντ μου. Όλοι κακόκεφοι.


Αυτό είναι το θέμα μας σήμερα. Οι αυστηρές γωνίες. Τρόμαξα συνειδητοποιώντας ότι οι γωνίες του στόματος όλων των ανθρώπων κοιτούσαν προς τα κάτω. Δεν ξέρω αν κατάλαβες τι εννοώ.

Ούτε δείγμα να γυρίζουν ελαφρώς προς τα άνω. Σε ένδειξη αχνού χαμόγελου. Η κυρία δίπλα μάλλον θα της κάηκαν τα γεμιστά. Ο κύριος πίσω ίσως έχασε την δουλειά του. Ο νεαρός απέναντι αγχώνεται για τα αποτελέσματα των πανελλαδικών. Η κοπελίτσα αναρωτιέται πότε θα γίνει μάνα. Άλλος πάει στην εφορία, άλλος σε ένα αφιλόξενο γραφείο, άλλοι δεν ετοιμάζουν διακοπές, κάποιοι δεν ξέρουν πού θα βρίσκονται από Σεπτέμβρη, άλλες καρδιοχτυπούν χωρίς ανταπόκριση, κάποιοι απλώς νυστάζουν.

Αν μπορείς άφησε για λίγο στην άκρη τον υπολογιστή και κοιτάξου σε έναν καθρέφτη. Τα δικά σου χείλη, τι τόξο σχηματίζουν; Αυτό της χαράς ή τις αυστηρές γωνίες; Αν είναι αυτές, άσε με ως άλλη νεράιδα να τις απαλύνω. Να σου δώσω ένα ηχηρό φιλί, να σου πω ένα χαρωπό τραγούδι (παράφωνα), να σου ετοιμάσω ένα πεντανόστιμο γλυκό, να ακούσω τις αστείες ιστορίες σου, να πιάσω το χέρι σου και να τρέξουμε μακρυά από αυτά που σου στερούν το χαμόγελο. Ναι αυτή είναι η τεχνική μου. Μακρυά…

Άφησέ με να σου σβήσω τις αυστηρές γωνίες σου, που σκληραίνουν κάθε πρόσωπο. Να ζωγραφίσουμε μαζί ένα τρυφερό γλυκό φωτεινό χαμόγελο. Καλοκαίρι έχουμε, ο κόσμος έχει, πάντα είχε και πάντα θα έχει προβλήματα.
Εσύ, όμως, έχεις την δυνατότητα να πας στο αγαπημένο σου μέρος (κοντά ή μακρυά, στην ταράτσα του σπιτιού σου που μυρίζει αγιόκλημα, σε μια ήσυχη προβλήτα στον Πειραιά, στον Υμηττό να μετράς τις κορφές των κυπαρισσιών, στην καθάρια παραλία στο νησί σου), με την αγαπημένη σου παρέα (σύντροφο, γάτα, ένα παγωτό, μόνος με το βιβλίο ή την μουσική σου) και να κάνεις κάτι που θα σου θυμίσει πόσο ομορφαίνουμε όταν χαμογελάμε. Αντιστάσου στις αυστηρές γωνίες. Η ζωή θέλει παιχνίδι! Υπόσχεσαι;

S For Summer