Μάνα με έλεγες αλήτη

Ελλάδα 2003

Θυμάσαι μάνα; Με έλεγες αλήτη που γύρναγα στις πορείες.

"Πού πας παιδάκι μου και τρέχεις στις πορείες; Αλήτης θα γίνεις; Θες να σε μπλέξουνε; Τι τις θες τις καταλήψεις παιδάκι μου; Γιατί δεν κάθεσαι να διαβάσεις να πάρεις το πτυχίο σου; Πάλι με αυτούς τους μαλλιάδες τριγυρνάς; Δε τη λυπάσαι τη μανούλα σου, όλη μέρα καθαρίζω σκάλες για να σε σπουδάσω. Δεν είσαι πλουσιόπαιδο εσύ για να σου έχω δικηγόρους. Άμα σε μπουζουριάσουν μέσα πώς θα σε γλιτώσω; Άμα στιγματιστείς πώς θα βρεις δουλειά αργότερα, μου λες; Αχ παιδάκι μου, ντιπ άμυαλος είσαι, δε με σκέφτεσαι καθόλου!"


"Μάνα και πτυχίο να πάρω, πάλι δε θα έχω δουλειά. Ούτε εσύ όμως θα 'χεις δουλειά. Πρέπει να πάω στην πορεία!"

"Ποια πορεία μωρέ παιδάκι μου; Να με πεθάνεις βάλθηκες εσύ; Και τι είναι αυτά τα βιβλία που όλο διαβάζεις; Γιατί παιδάκι μου σταμάτησες και την εκκλησία; Εσύ κάποτε ήσουν καλό παιδί."

"Άσε με ρε μάνα, όλοι στο κόλπο χωμένοι είναι σου λέω. Θα γίνουν άσχημα πράματα! Μάνα ξύπνα!"

Ελλάδα 2014

Οι μάνες μας στα πενήντα τους είναι πλέον άνεργες στο δρόμο. Τρώνε ξύλο με σιδερογροθιές από τα "καλά παιδιά της εκκλησίας". Τα πτυχία μας είναι άχρηστα και οι ζωές μας σακατεμένες. Στα έλεγα μάνα κάποτε αλλά εσύ δε μ' άκουγες. Τώρα εσύ έγινες η αλήτισσα του συστήματος, αυτή που επιτίθεται στα σώματα ασφαλείας και τολμά να διαμαρτύρεται για το ψωμί της. Έγινες από φτωχή φτωχότερη κι έχεις στιγματιστεί ήδη. Η εκκλησία ευλόγησε την κυβέρνηση που σε πέταξε στο δρόμο. Η εκκλησία ευλόγησε κι αυτούς που προσκυνάνε είδωλα και μαχαιρώνουνε ανθρώπους. Μη σκας μάνα! Όχι, δε τα βάζω με το Θεό. Με αυτούς που ξεπουλάνε το Θεό κι εμπορεύονται συνειδήσεις τα βάζω. Κάνε το σταυρό σου μάνα γιατί γέμισε ο τόπος λύκους. Κάνε το σταυρό σου μάνα γιατί δεν μας απόμεινε τίποτα άλλο...

Χριστίνα Ανδρομέδα