Από την ''ανεπτυγμένη'' Ευρώπη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, μέσα στα είκοσι πέντε τελευταία χρόνια είχαμε:
Την εισβολή στον Περσικό Κόλπο και το Ιράκ για την ανατροπή του Σαντάμ και τα χημικά όπλα που δεν υπήρξαν ποτέ.
Την εισβολή στο Αφγανιστάν και την επιβολή του διαρκούς πολέμου στα σύνορα με το Πακιστάν.
Τις επιχειρήσεις ανατροπής των καθεστώτων Καντάφι και Άσαντ, των μοναδικών κοσμικών καθεστώτων της Λιβύης και της Συρίας μετά την καταστροφή του Ιράκ.
Ακόμη όμως, είχαμε και έχουμε:
Τον πόλεμο διαρκείας για τον έλεγχο από τις παγκόσμιες πολυεθνικές στις χρυσοφόρες και διαμαντοφόρες χώρες του Κονγκό και της Δυτικής Αφρικής, καθώς και του πετρελαϊκού πλούτου στην Νιγηρία.
Ο άνθρωπος, λένε, είναι το μόνο ζώο, που έχει την δυνατότητα να σκοτώνει το είδος του και να καταστρέφει την ίδια τη γη με μεγάλη ευκολία. Ε, λοιπόν αυτή τη δυνατότητα ο δυτικός λεγόμενος άνθρωπος, ο άνθρωπος του καπιταλιστικού πολιτισμού και της ιμπεριαλιστικής αγριότητας την έχει φτάσει στα όριά της, σκορπώντας τον τρόμο στα εκατομμύρια των ανθρώπων στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Και μέσα σε όλα αυτά έχουμε και τη δεξιά και ακροδεξιά ρητορική,που προσπαθεί να πείσει νυχθημερόν - τον ‘’σωστό’’ νοικοκύρη κυρ Παντελή – ότι το πρόβλημα είναι οι τρομαγμένοι, ρημαγμένοι, ξεριζωμένοι, ξυπόλυτοι και νηστικοί άνθρωποι.
Όχι, οι πολιτικές που τους δολοφονούν. Θα έπρεπε ίσως να πεθάνουν ακίνητοι στη χώρα τους. Και αν όχι, να ντουφεκιστούν ή να θαλασσοπνιγούν στις χώρες υποδοχής. Η ΕΕ να φτιάξει τείχη και ηλεκτροφόρους φράχτες για να σωθεί. Τους ενοχλεί ο καπνός και η στάχτη. Δεν αναρωτιούνται για τη φωτιά, ούτε τους νοιάζει ποιοι είναι οι εμπρηστές. Στην πυρά λοιπόν οι άνθρωποι! Απέναντι σε αυτούς τους ξεφτίλες στέκονται όλοι όσοι παραμένουν άνθρωποι και στέκονται αλληλέγγυοι σε μία προσπάθεια επιβίωσης. Ότι και να γίνει το ανθρώπινο ποτάμι των προσφύγων και αυτών που ζητούν άσυλο θα φουσκώνει διαρκώς. Δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Βασίλης Ροδίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου