Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Τα κομφετί μας υποκύπτουν εύκολα στο νόμο της βαρύτητας

Τελειώνεις τις σπουδές σου. Ίσως να μην το είχες καν φανταστεί την ώρα που σήκωνες ψηλά το πτυχίο με το χαμόγελο σου να 'ναι έτοιμο για διαφήμιση οδοντόκρεμας, πως τα κομφετί της ορκωμοσίας υποκύπτουν πολύ εύκολα στο νόμο της βαρύτητας.

Κανένα απ' αυτά δεν θα μείνει στον αέρα, να λαμπυρίζει όταν εσύ θα ψάχνεις για δουλειά. Όλα τους θα πέσουν πολύ γρήγορα στο έδαφος.

Ίσως δεν έχω πλήρως το δικαίωμα να μιλάω για αναζήτηση εργασίας. Πολλοί θα πούνε ''εσύ κάνεις την άσκησή σου''. Ναι, όπως όλοι οι απόφοιτοι της νομικής που θέλουν να μάθουν την τέχνη (τέχνη θα την πω εγώ) της δικηγορίας. Δεκαοχτώ μήνες. Που φυσικά είναι λένε μήνες μαθητείας. Μαθαίνεις - δεν δουλεύεις. Άρα δεν αμείβεσαι. Παρόλο που είσαι υποχρεωμένος αντ' αυτού να πληρώνεις την ασφάλειά σου. Δηλαδή από το μηδενικό σου εισόδημα υποχρεούσαι να πληρώσεις ασφάλεια. Γιες, ιτ ιζ.


Ονειρεύεσαι όμως πως μετά το δεκαοχτάμηνο θα 'χεις πλέον την άδεια άσκησης επαγγέλματος στο χέρι και το όνειρο είναι μεγάλο πράγμα. Σε κρατάει ζωντανό.

Από την πληθώρα όμως των σχολών που έχουν σπαρθεί ανά την Ελλάδα αποφοιτούν χιλιάδες νέοι. Νέοι που δεν έχουν καμιά άσκηση, καμιά πρακτική μπροστά τους. Δεν υπάρχει όνειρο για παρηγοριά. Και δεν υπάρχει και ευρώ στην τσέπη. Δουλειά πουθενά. Λες, μήπως να κάνω μεταπτυχιακό; Και κόντρα μεταπτυχιακό. Και διδακτορικό. Και δουλειά πότε; Πότε θα παράγω κι εγώ; Πότε θα μετασχηματίσω τη γνώση και την έμπνευσή μου σε προϊόν, σε υπηρεσία;

Ίσως εκεί που ψάχνεις δουλειά, ανάμεσα στις αγγελίες των εφημερίδων να ξετρύπωσες και μια δήλωση: «η σημερινή ελληνική κυβέρνηση έχει καταστρέψει όλες τις προόδους που είχαν πετύχει οι προηγούμενες κυβερνήσεις». Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Ίσως και να έξυσες απορημένα το κρανίο σου.

Δηλαδή σκέφτεσαι αν είχα πάρει το πτυχίο μου, ένα εξάμηνο νωρίτερα τώρα θα δούλευα;
Προφανώς και όχι. Η κατάσταση δεν είναι καθόλου χειρότερη απ' ότι ήταν δυο και τρεις και δέκα μήνες πριν. Μάλλον όμως ο κύριος Σόιμπλε θεωρεί πρόοδο εκτός όλων των άλλων και τις ορδές ανέργων νέων, που δεν μπορούν ούτε την απόλαυση της εργασίας να ζήσουν, κι αυτή τη χαρά του να πεις ''Ναι ρε γαμώτο, αυτό το πενηντάρι το έβγαλα μόνος μου''.

Στερείστε τα μας όλα. Μπορείτε. Φέρτε μας κι άλλη ''πρόοδο''! Τα κομφετί μας θα 'χουν ήδη λιώσει.

Ανθή Γιάγκα (flore G)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου