Η μίμηση είναι μία παρεξηγημένη έννοια. Είναι μηχανισμός που έχει
αποτυπωθεί στο DNA μας, ένας μηχανισμός που μας έχει στοιχειώσει σαν
γένος, σαν είδος. Δεν είναι διόλου κακό το να μιμείσαι. Η μίμηση μας
έχει κρατήσει ζωντανούς ανά τους αιώνες. Ο πιο έξυπνος χρησιμοποίησε τη
φωτιά και αμέσως αυξήθηκαν οι πιθανότητες να ζήσει, όπως και έγινε. Και
ήταν φυσικό, επόμενο και αναγκαίο να τον μιμηθούν οι υπόλοιποι,
οδηγημένοι από το ένστικτο της επιβίωσης, και να χρησιμοποιήσουν και
αυτοί με τη σειρά τους τη φωτιά. Αμέτρητα παραδείγματα όπου η μίμηση
είχε αγνή βάση, την θέληση για επιβίωση.
Ακόμα και στη σημερινή εποχή η μίμηση έχει ως σκοπό ο μιμητής να καταφέρει να επιβιώσει κοινωνικά και να μείνει στην "επιφάνεια" μιμούμενος αυτούς που το καταφέρνουν. Μιμούμαστε τα ρούχα, τις κινήσεις, τους τρόπους και ό,τι άλλο μπορούμε για να έχουμε την κοινωνική αποδοχή. Και είναι πολύ σοβαρό θέμα η κοινωνική αποδοχή διότι τίθεται και θέμα επιβίωσης ουσιαστικά. Χωρίς κοινωνική αποδοχή (ασχέτως αν τα κριτήρια είναι σωστά η όχι αυτό είναι άλλο θέμα) δεν έχεις επιτυχία στη δουλειά, στις σχέσεις κ.ο.κ..
Επομένως έπρεπε η μίμηση να είναι απενοχοποιημένη και όχι στόχος διανοούμενων και διαφορετικών γιατί και αυτοί δεν είναι καθόλου διαφορετικοί, μιμούνται όπως όλοι μας. Και θα έπρεπε να είναι απενοχοποιημένη γιατί έχει ως σκοπό την επιβίωση.
Μετά όμως τα πράγματα περιπλέκονται. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κατανοήσει την δύναμη της μίμησης και χρησιμοποιούν αυτή τη γνώση αποσκοπώντας σε ίδιον όφελος. Είναι μία γνώση τόσο ισχυρή την σήμερον ημέραν όσο και η ανακάλυψη της φωτιάς κάποτε. Πάνω σε αυτή τη γνώση μπορούμε να πούμε ότι στηρίζεται το εύθραυστο οικοδόμημα του καπιταλισμού. Οπότε καταλαβαίνεις, ελπίζω, καλέ μου φίλε πόσο σημαντική είναι η μίμηση.
Το καλό της μίμησης επίσης είναι ότι μπορεί να γίνει ένα μέσο το οποίο δύναται να το χρησιμοποιήσει ο καθένας ως όπλο. Είναι ένα όπλο το οποίο είναι δωρεάν και ανοιχτό προς όλους. Ένα όπλο τελείως ακίνδυνο μα ταυτόχρονα τόσο επικίνδυνο. Είναι το όπλο σου για να επενδύσεις σε έναν καλύτερο κόσμο όπως κάποιοι επενδύουν τις ζωές μας.
Δοκίμασε να χρησιμοποιήσεις αυτή τη γνώση. Κυρίως σε μέρη όπου μαζεύεται κόσμος αλλά και στην προσωπική σου ζωή και στους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι. Για παράδειγμα, όταν ανοίγουν οι πόρτες ενός λεωφορείου και στέκεσαι απ' έξω προσπάθησε να μπεις γρήγορα μέσα στο λεωφορείο σπρώχνοντας για να βρεις την καλύτερη θέση, αυτό που θα συμβεί είναι το να σε μιμηθούν οι γύρω σου και να σε σπρώξουν και αυτοί. Αν όμως περιμένεις υπομονετικά να βγουν αυτοί που είναι μέσα και παραχωρήσεις και την προτεραιότητά σου σε κάποιον, το ίδιο θα συμβεί και σε σένα, χωρίς να σε σπρώξει κανένας.
Επίσης μπορείς δοκιμάσεις και κάτι άλλο, στο μετρό για παράδειγμα, όταν κάποιος ζητιάνος έρχεται προς τα εσένα δες πως του συμπεριφέρονται μέχρι να φτάσει σε σένα, όταν σε πλησιάσει μίλησε του, χαμογέλασε του ίσως και δώσ' του έστω και 0.20 λεπτά και θα προσέξεις ότι μετά από σένα θα πάρει μεγαλύτερη βοήθεια και προσοχή σε σχέση με πριν που δεν είχε φτάσει κοντά σου.
Έτσι με μικρές, προσωπικές και "ηρωικές" ενέργειες μπορείς να φτιάξεις τη μέρα ενός ανθρώπου και μπορεί κάποτε να φτιάξει η μέρα για όλους μας. Γιατί η αλλαγή δεν θα έρθει με έναν μεγάλο κρότο επανάστασης που θα σε περιμένει να ενταχθείς και να τα δώσεις όλα. Επανάσταση γίνεται καθημερινά παντού, κρύβεται σε μικρές κινήσεις και πεταχτά βλέμματα, σε σπίθες και αν αυτές οι σπίθες πολλαπλασιαστούν ίσως και εμείς ανακαλύψουμε την δικιά μας "φωτιά" που θα μας κρατήσει ζωντανούς με αξιοπρέπεια!
Astan Apane
Ακόμα και στη σημερινή εποχή η μίμηση έχει ως σκοπό ο μιμητής να καταφέρει να επιβιώσει κοινωνικά και να μείνει στην "επιφάνεια" μιμούμενος αυτούς που το καταφέρνουν. Μιμούμαστε τα ρούχα, τις κινήσεις, τους τρόπους και ό,τι άλλο μπορούμε για να έχουμε την κοινωνική αποδοχή. Και είναι πολύ σοβαρό θέμα η κοινωνική αποδοχή διότι τίθεται και θέμα επιβίωσης ουσιαστικά. Χωρίς κοινωνική αποδοχή (ασχέτως αν τα κριτήρια είναι σωστά η όχι αυτό είναι άλλο θέμα) δεν έχεις επιτυχία στη δουλειά, στις σχέσεις κ.ο.κ..
Επομένως έπρεπε η μίμηση να είναι απενοχοποιημένη και όχι στόχος διανοούμενων και διαφορετικών γιατί και αυτοί δεν είναι καθόλου διαφορετικοί, μιμούνται όπως όλοι μας. Και θα έπρεπε να είναι απενοχοποιημένη γιατί έχει ως σκοπό την επιβίωση.
Μετά όμως τα πράγματα περιπλέκονται. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κατανοήσει την δύναμη της μίμησης και χρησιμοποιούν αυτή τη γνώση αποσκοπώντας σε ίδιον όφελος. Είναι μία γνώση τόσο ισχυρή την σήμερον ημέραν όσο και η ανακάλυψη της φωτιάς κάποτε. Πάνω σε αυτή τη γνώση μπορούμε να πούμε ότι στηρίζεται το εύθραυστο οικοδόμημα του καπιταλισμού. Οπότε καταλαβαίνεις, ελπίζω, καλέ μου φίλε πόσο σημαντική είναι η μίμηση.
Το καλό της μίμησης επίσης είναι ότι μπορεί να γίνει ένα μέσο το οποίο δύναται να το χρησιμοποιήσει ο καθένας ως όπλο. Είναι ένα όπλο το οποίο είναι δωρεάν και ανοιχτό προς όλους. Ένα όπλο τελείως ακίνδυνο μα ταυτόχρονα τόσο επικίνδυνο. Είναι το όπλο σου για να επενδύσεις σε έναν καλύτερο κόσμο όπως κάποιοι επενδύουν τις ζωές μας.
Δοκίμασε να χρησιμοποιήσεις αυτή τη γνώση. Κυρίως σε μέρη όπου μαζεύεται κόσμος αλλά και στην προσωπική σου ζωή και στους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι. Για παράδειγμα, όταν ανοίγουν οι πόρτες ενός λεωφορείου και στέκεσαι απ' έξω προσπάθησε να μπεις γρήγορα μέσα στο λεωφορείο σπρώχνοντας για να βρεις την καλύτερη θέση, αυτό που θα συμβεί είναι το να σε μιμηθούν οι γύρω σου και να σε σπρώξουν και αυτοί. Αν όμως περιμένεις υπομονετικά να βγουν αυτοί που είναι μέσα και παραχωρήσεις και την προτεραιότητά σου σε κάποιον, το ίδιο θα συμβεί και σε σένα, χωρίς να σε σπρώξει κανένας.
Επίσης μπορείς δοκιμάσεις και κάτι άλλο, στο μετρό για παράδειγμα, όταν κάποιος ζητιάνος έρχεται προς τα εσένα δες πως του συμπεριφέρονται μέχρι να φτάσει σε σένα, όταν σε πλησιάσει μίλησε του, χαμογέλασε του ίσως και δώσ' του έστω και 0.20 λεπτά και θα προσέξεις ότι μετά από σένα θα πάρει μεγαλύτερη βοήθεια και προσοχή σε σχέση με πριν που δεν είχε φτάσει κοντά σου.
Έτσι με μικρές, προσωπικές και "ηρωικές" ενέργειες μπορείς να φτιάξεις τη μέρα ενός ανθρώπου και μπορεί κάποτε να φτιάξει η μέρα για όλους μας. Γιατί η αλλαγή δεν θα έρθει με έναν μεγάλο κρότο επανάστασης που θα σε περιμένει να ενταχθείς και να τα δώσεις όλα. Επανάσταση γίνεται καθημερινά παντού, κρύβεται σε μικρές κινήσεις και πεταχτά βλέμματα, σε σπίθες και αν αυτές οι σπίθες πολλαπλασιαστούν ίσως και εμείς ανακαλύψουμε την δικιά μας "φωτιά" που θα μας κρατήσει ζωντανούς με αξιοπρέπεια!
Astan Apane
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου