Οι εκλογές που μας δίχασαν

Τελείωσαν κι αυτές οι εκλογές. Έκλεισε κι αυτό το κεφάλαιο. Ο λαός για ακόμα μία φορά ψήφισε και αποφάσισε. Για πρώτη φορά στην ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας έχουμε μια αριστερή παράταξη που αναλαμβάνει την εξουσία (όσο βέβαια μπορεί να θεωρηθεί αριστερή παράταξη ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, ιδιαίτερα σε συνδιασμό με τον Καμμένο). Τώρα αν αποφάσισε σωστά ή λάθος δεν είμαι αρμόδιος να το κρίνω. Και δεν θέλω να μιλήσω γι' αυτό.

Στις κάλπες ότι ήταν να γίνει, έγινε. Θέλω όμως να μιλήσω για τις επόμενες μέρες που ακολούθησαν αυτή τη νίκη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Τις επόμενες μέρες, που οι αφελείς και πάντα προπέτες κατά κόρον Έλληνες, άρχισαν να στήνουν ένα γαϊτανάκι συζητήσεων για το μέλλον της χώρας. Διάβασα πολλές τέτοιες συζητήσεις στο internet και άκουσα ακόμα περισσότερες. Και το συμπέρασμα είναι ένα. Ο κόσμος ουσιαστικά έχει χωριστεί σε δύο "στρατόπεδα". Από τη μία αυτοί που φωνάζουν ότι τώρα που ήρθε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα καταστραφούμε και θα κοιμόμαστε στα παγκάκια, και από την αλλή αυτοί που βρίζουν την κυβέρνηση των δεξιών και λένε ότι η αριστερά είναι η μόνη σωτηρία.


Λοιπόν, για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Όλοι εσείς, που από την επόμενη κιόλας μέρα των εκλογών έχετε ξεκινήσει μία καταστροφολογία, για έξοδο της χώρας απ' την Ευρώπη, για επιστροφή στην δραχμή, για κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας για μεγάλες πείνες και διάφορα άλλα τέτοια μακάβρια, καλά θα κάνετε να σταματήσετε αυτή την ιστορία. Σας έχω βαρεθεί. Πραγματικά. Μιλάμε για μία κυβέρνηση που δεν είναι στην εξουσία ούτε μισό μήνα. Και εσείς σε αυτό το χρονικό διάστημα καταφέρατε να βγάλετε συμπεράσματα; Δεν μπορώ ν' ακούσω άλλο τις ιστορίες του μυαλού σας. Έγιναν ξαφνικά όλοι οι Ελληναράδες γέροντας Παΐσιος. Κάθονται στον καναπέ τους, μασάνε πιτόγυρα και βγάζουν χρησμούς. Δεν μπορείτε να ξέρετε τι θα γίνει, όπως δεν μπορώ να ξέρω κι εγώ. Ο χρόνος θα δείξει αν και πόσο αυτή η επιλογή θα ωφελήσει τη χώρα.

Και βέβαια, όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου ξεκίνησε από τους δημοσιογράφους και διάφορα “αξιότιμα” στελέχη της ΝΔ, που από την επόμενη των εκλογών άρχισαν να σπέρνουν τον πανικό και να το παίζουν Κασσάνδρες. Βγάζουν χολή και ρίχνουν λάσπη. Θέλουν να αποτύχει η τωρινή κυβέρνηση και να πάθει ζημιά η χώρα, μόνο και μόνο για να βγουν μετά από ένα εξάμηνο και να πουν το μεγαλειώδες: “Εγώ σας τα 'λεγα”, “Εμείς είχαμε προειδοποιήσει τον ελληνικό λαό”.

Και για να πάω τώρα και στην απέναντι πλευρά, τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για αυτούς που βγήκαν απ' την πρώτη μέρα και άρχισαν να πλέκουν το εγκώμιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Άρχισαν να λένε ότι σώσαμε τη χώρα την τελευταία στιγμή, ότι ο Τσίπρας είναι ο νέος Che Guevara, ο Μεσσίας, ο μεγάλος σωτήρας. Ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α είναι το καλύτερο πράγμα μετά την τυρόπιτα και δεν ξέρω 'γω τι. Δεν βάλατε μυαλό τόσα χρόνια; Μάθετε να περιμένετε λίγο. Το γεγονός ότι η νέα κυβέρνηση ξήλωσε πέντε κάγκελα στη Βουλή και κατέθεσε και ένα στεφάνι στους πεσόντες της Καισαριανής, δεν μου λέει και πολλά πράγματα. Δεν λέω πως δεν έκαναν καλά. Αλλά αυτά είναι οι πρώτες κινήσεις εντυπωσιασμού.

Αυτό που περιμένουμε να δούμε, είναι τι θα κάνουν με τα σημαντικά προβλήματα που ταλανίζουν χρόνια τον τόπο. Το χρέος, την διαρκώς αυξανόμενη ανεργία, την παιδεία, την υγεία, τις διεθνείς αγορές. Εκεί πονάει η Ελλάδα. Τα άλλα για εμένα είναι ψιλά γράμματα και δεν μπορώ να τα διαβάσω.

Πρέπει έστω και για μία φορά, να αφήσουμε λίγο χρόνο για να δούμε τι θα γίνει και πως. Δεν βαρεθήκατε τόσα χρόνια να βγάζετε βιαστικά συμπεράσματα που τις περισσότερες φορές είναι λάθος; Δεν ξέρω αν αυτή η αλλαγή είναι για καλό η για κακό, αυτό όμως που ξέρω με σιγουριά είναι ότι δεν είναι ακόμα η ώρα να το κρίνουμε.

Μια χώρα δεν έρχεται στη θέση που είμαστε εμείς μέσα σε μία μέρα, οπότε δεν διορθώνεται και σε μία μέρα. Ελπίζω και εύχομαι η νέα κυβέρνηση να βάλει ένα μικρό λιθαράκι για να αρχίσει ο τόπος να μπαίνει σε έναν δρόμο ανάπτυξης. Για να μην χρειαστεί τα παιδιά μας
να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε εμείς...

Christos Georgilas