Mία μέρα μετα τη διακήρυξη του Βορίδη ότι το διακύβευμα αυτών των εκλογών είναι «η σύγκρουση δύο κόσμων» και τρείς μέρες πριν (κατα τις διαρροές) «μας πετάξουν απ’ την ευρωζώνη την Πέμπτη» βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου η ορατότητα είναι επαρκής και η ατμόσφαιρα αρκετά καθαρή ώστε να βλέπεις κρυστάλινα και ανεμπόδιστα.
Ο «κόσμος του Βορίδη», με το success story βαθιά χωμένο στον κώλο του απ’ τους αφέντες που δουλικώς υπηρέτησε, δε μπαίνει καν στον κόπο να περιγράψει κάποια προοπτική για το μέλλον. Από Μουρούτη μέχρι Κύρτσο, η μονοφαγική αφήγηση είναι «πόσο χειρότερα θα τα κάνει ο Σύριζα».
Δεν ξέρω καν αν αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό για πολιτικούς: απο αρχαιοτάτων χρόνων, το κλισέ του πολιτικάντη είναι ένα τεράστιο «ΘΑ». Αυτός που θα σου υποσχεθεί να σου φτιάξει γέφυρα κι ας μην έχει ποτάμι. Τώρα ούτε καν αυτό. Αυτός είναι ο Κόσμος του Βορίδη: Η ζωή σου απο δω και πέρα, θα είναι ο Φόβος για το Χειρότερο, μόνη Ελπίδα που θα σου επιτρέπεται θα είναι να μη σε χτυπήσουμε πολύ σήμερα.
Ακόμα κι ένα ποντίκι, χρειάζεται το κίνητρο του τυριού για να πιαστεί στη φάκα. Εδώ σου στήνουν τη φάκα, δε βάζουν καν τυρί, και σε απειλούν ότι αν ερθουν οι άλλοι, θα είναι τόσο άσχετοι από τυριά που θα σου βάλουν ροκφόρ που είναι μουχλιασμένο.
Oπότε Εσύ.
Που τη βλέπεις τη φάκα, που δεν έχει καν τυρί.Και παρ΄όλα αυτά το συζητάς το θέμα.
Το μόνο διακύβευμα, το μόνο ερώτημα των εκλογών, σε σένα απευθύνεται:
Πόσο ποντίκι νιώθεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου