Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Μορφίστε τους Ναζί


Μορφίστε τους Ναζί

Μεγάλη κουβέντα έχει γίνει τις τελευταίες μέρες ψάχνοντας μεταξύ των antifa παρεών και των διαδικτυακών συζητήσεων για την μέθοδο της πάταξης του Ναζισμού. Ειρήνη ημίν.

Η μεγάλη αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζουμε πως εξαλείφεις τον Ναζισμό. Αλλιώς θα το είχαμε κάνει, δεν θα ήταν πάλι εδώ μόλις 70 χρόνια μετά. Αν θέλεις να πράγματι να τον σβήσεις ξεκινάς από την ισχύ του χρήματος αλλά αυτό είναι μια τεράστια κουβέντα που δεν αλλάζει το εδώ και τώρα.

Παρομοίως δεν αλλάζει το εδώ και τώρα ούτε η βία αλλά ούτε και η προσπάθεια διαλόγου με τους φασίστες.


Και για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Φασίστας δεν είναι μόνο ο αμόρφωτος και ο ακαλλιέργητος φουσκωτός ως είθισται να παρουσιάζεται. Φασίστας είναι αυτός που παρ ότι έχει ένα σκασμό πτυχία, υποκινούμενος από το αίσθημα του φόβου και της ίδιας του της ανεπάρκειας (την οποία δεν κάλυψε ούτε από τα πολλά πτυχία ούτε από τα πολλά μπράτσα) καταλήγει να άγεται και να φέρεται από τα κατώτερα ένστικτα του, τα ζωώδη.

Το τούβλο στο κεφάλι του φασίστα θα ήταν μια κάποια λύσης αν 1ον αποδεχόμασταν ότι έχουμε το δικαίωμα της αφαίρεση της ζωής του ή ακόμη χειρότερα να αποδεχτούμε 2ον πως αν επιβιώσει του τούβλου θα πολλαπλασιαστεί η μανία του η οποία θα βρει διέξοδο σε κάποιον πιο αδύναμο, τον οποίο υποτίθεται πως προσπαθούμε να υπερασπιστούμε.

Αυτό βέβαια οδηγεί φαντάζομαι τους υποστηρικτές της βίας στην γενοκτονία, τη σίγουρη δηλαδή εξάλειψη του είδους και σε μια τέτοια περίπτωση δεν ξέρω πόσο παραπάνω νόημα θα είχε μια κουβέντα με αυτό το είδος ανθρώπου. Ίσως όσο νόημα θα είχε και η συζήτηση με έναν φασίστα.

Για να μην παρεξηγηθώ. Θα αντιδράσω βίαια όταν απειληθεί η ζωή μου. Θα αντιδράσω βίαια όταν απειληθεί η ζωή του διπλανού μου.

Οι φασίστες είναι επικίνδυνοι. Είναι εγκληματίες χωρίς συνείδηση. Δεν έχουν συναίσθηση της αξίας της ανθρώπινης ζωής (τουλάχιστον όχι όσο εμείς υποτίθεται..)

Ο φασίστας είναι φορέας και υπεύθυνος των επιλογών του. Δεν απαλλάσσεται λόγω βλακείας. Δεν συγχωρείται για την ηθική και πνευματική μόλυνση που σκορπάει στο διάβα του.

Αναρωτιέμαι όμως πως μια κοινωνία σε διεργασία για την λύση του προβλήματος να καταλήγει στον θάνατο ως μοναδική επιλογή. Αν όντως η διαφορά με τους φασίστες όπως διατυμπανίζεται από τους απανταχού antifa είναι η διανοητική τους επάρκεια, δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να καταλήγουν στην ίδια λύση με τους ναζί. Κάτι δεν μου κολλάει;

Τι μας διαφοροποιεί τελικά;

Η δυναμική μιας κοινωνίας φαίνεται στον τρόπο που θα αφομοιώσει και θα εξ ανθρωπίσει αυτό που συμβαίνει.

Δεν έγινε φασίστας τυχαία. Από εντελώς ακατάλληλους διεστραμμένους γονείς έως το απαράδεκτο εκπαιδευτικό μας σύστημα όλοι έβαλαν το λιθαράκι τους βιάζοντας τον σωματικά και ψυχικά. Ένα αλυσιδωτό σύστημα βίας δημιούργησε τους στρατούς που σφαγιάζουν ανθρώπους για πλάκα. Λογικά η απάντηση για την λύση του θέματος θα είναι μακριά από την βία..

Θα τελειώσω όπως ξεκίνησα. Απάντηση δεν έχουμε βρει. Η απάντηση θα προκύψει από εμάς, από την στάση ζωής του ενός εκάστου εξ ημών. Αλλά αν το μόνο που έχουμε να καταθέσουμε ως στάση και να το υποστηρίξουμε με ζέση είναι ο θάνατος, τα πράγματα έχουν πάει πραγματικά πολύ στραβά..

Pablito

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου