Η χρονιά των γαμάτων.

Καλώς ήρθατε στη χρονιά των γαμάτων ! Δεν έχει σημασία πόσο χρονών είσαι, ο στόχος πλέον για όλους είναι κοινός! Να ‘μαστε γαμάτοι, cool, άνετοι. Δεν πάει να είσαι 14-30-60, είναι το ίδιο.

Θέλω να πιστεύω όμως πως κάπου σε ζάλισε και εσένα η εποχή. Θέλω να πιστεύω πως μέσα σου ξέρεις. Ξέρεις πως είναι άρρωστο δεκατετράχρονα παιδιά να μοιάζουν με τριαντάρες. Είναι άρρωστο πενηντάχρονοι να φέρονται σαν δεκαπεντάχρονα. Θέλω να πιστεύω ότι βλέπεις.

Θεμιτό είναι να είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι, με ελεύθερες ιδέες και αδέσμευτο νου. Μα δεν βλέπω ουσιαστική ελευθερία, παρά μόνο μια ακατάπαυστη προσπάθεια να δείχνουμε ελεύθεροι. Και πες μου εσύ νέοι άνθρωποι που ζουν μες την αδράνεια είναι ελεύθεροι; Άνθρωποι που δεν έμαθαν να πολεμούν στη ζωή είναι ελεύθεροι;


Ποιος είναι ελεύθερος εδώ πέρα; Στον πλανήτη ευρώ, όλοι είμαστε υπηρέτες του τίποτα.
Και εντάξει μπορεί εγώ να ‘μαι βυθισμένη στο συντηρητισμό και τη λατρεία της απλότητας.
Όμως πες μου εσύ είναι άρρωστο να ασχολείσαι περισσότερο με το facebook παρά με τον εαυτό σου και τα όνειρα σου ή τους ανθρώπους που αγαπάς;
Είναι άρρωστο να βγάζεις 400 ευρώ και να σκας τριαντάευρα για να φτιάξεις νύχι κάθε μήνα;
Είναι φυσιολογικό οι πλαστικοί παιδότοποι να είναι γεμάτοι και δίπλα οι γονείς να πίνουν καφεδάκι;
Το βρίσκεις λογικό να μη κατακλύζουν τα παιδιά τους δρόμους και τις πλατείες με τα γέλια τους;
Είναι υγειές να χαρτζιλικώνεις το παιδί σου μέχρι τα τριάντα;

Που είναι η ελευθερία μας;
Ο άλλος δουλεύει για να μην είναι μόνος του και πληρώνει τη φαντασμένη του γκόμενα.
Αγοράζει συντροφιά και σεξ.
Αυτή με τη σειρά της αγοράζει κοινωνικό κύρος και άνετη ζωή.
Αγοράζουμε συνέχεια και πουλάμε τον εαυτό μας.
Αυτή είναι η πραγματική μας απορία!
Γιατί δεν το λέμε όπως είναι;
Ας το φωνάξουμε!
Πόσο κάνει;
Πόσο πρέπει να πληρώσω για να είμαι κάποιος;
Τι πρέπει να δώσω για να έχω και εγώ κάποια αξία;

Γαμάτοι είμαστε και cool αλλά δεν μπορούμε να μιλήσουμε ειλικρινά στους φίλους μας γιατί θα μας «παρεξηγήσουν». Ελεύθεροι είμαστε αλλά πρέπει να αγοράσουμε ακριβό δώρο στη γιορτή για να μη «ξεφτιλιστούμε». Γι’ αυτό μέσα στους άνετους, νιώθω άβολα. Γιατί κρυφτήκαμε όλοι πίσω από τις ταμπέλες που μας βόλεψαν.

Είμαι γυναίκα οπότε πρέπει να είμαι όμορφη!
Είμαι άνδρας οπότε πρέπει να έχω γκόμενες!
Είμαι αλήτης οπότε πρέπει να είμαι σκληρός!
Είμαι κλαμπάκιας οπότε πρέπει να δείχνω λεφτάς!
Είμαι τριάντα οπότε επιβάλλεται μία σχέση!
Είμαι σαράντα οπότε τα παιδιά πρέπει να ζουν με όλες τις ανέσεις.
Είμαι πενήντα οπότε πρέπει να έχω σπίτι, αμάξι, να κλαίγομαι, να σαπίζω. Άντε να’ χω και καμιά γκομενίτσα για να ξεχνάω ότι άφησα μια ζωή να περάσει έτσι…

Πού πήγε το είμαι άνθρωπος ρε παιδιά;
Πού το κρύψαμε όλοι, πίσω από ψεύτικες υποσχέσεις για ευτυχία;
Δεν είμαι γαμάτος λοιπόν, έχω προβλήματα!
Γιατί έτσι είναι οι άνθρωποι, δεν είναι τέλειοι, έχουν πληγές, πράγματα που τους πονάνε, τους φοβίζουν.
Όλοι όμως αξίζουμε!
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε είμαστε μια αυταξία!
Έχουμε μια μοναδική θέση στον κόσμο, μια μοναδική λάμψη και μια μοναδική ευκαιρία, να μάθουμε τον εαυτό μας..

Swthria Mk