"Παλαιστινιακό": Η ιστορία του παλιά, χαμένη σε μύθους και αλήθειες. Παιχνίδια των μεγάλων δυνάμεων με πιόνια τους λαούς, φανατισμός, πολιτική, πετρέλαιο και απωθημένα, με ένα και μόνο αποτέλεσμα: Χιλιάδες αθώοι νεκροί, στην περιοχή που διδάχθηκε το "Αγαπάτε αλλήλους". Αν οι Άραβες της Παλαιστίνης γνώριζαν το 1917 πώς θα ήταν η κατάσταση μετά από σχεδόν 100 χρόνια σε αυτήν την χώρα, ίσως ματαίωναν την επανάσταση κατά των Οθωμανών. Πράγμα που ίσως θα ήθελαν να πράξουν, την επόμενη αμέσως μέρα από την νίκη τους. Βλέπετε, το όνειρο για την ανεξαρτητοποίηση τους ναυάγησε από τα αγγλικά
"κανόνια", τα οποία μέσω του σχεδίου "’Άρθουρ Μπάλφουρ" ενημέρωσαν τους απανταχού Εβραίους για τη νέα πατρίδα τους. Οι Σιωνιστές, κουρασμένοι πια από την εξορία, άκουσαν με ανακούφιση το όνομα του νέου τους τόπου. "Παλαιστίνη".
Οι Βρετανοί δεν θα σταματούσαν εκεί, επικαλέστηκαν τη συνθήκη των Βερσαλλιών και αυτό-ορίστηκαν τοποτηρητές. Ξεπούλησαν σε μια νύκτα του Άραβες και προώθησαν τη μετανάστευση των Εβραίων στα εδάφη του σημερινού Ισραήλ. Το σιωνιστικό κίνημα βρήκε τη δύναμή του, οργανώθηκε και αναπτύχθηκε ταχέως. Ο μαριονοπαίχτης με το ακριβό αγγλικό κουστούμι μόλις είχε στήσει το κουκλοθέατρό του και αυτήν την φορά μπροστά στα μάτια ενός ολόκληρου κόσμου.
Μα σαν οι μαριονέτες άρχιζαν και αποκτούσαν ζωή, οι Άραβες δολοφόνησαν Εβραίους (1929, οι Άραβες εξεγείρονται και επιδίδονται σε ανθρωποκτονίες), έτσι εκείνος αποφασίζει να αφήσει τα νήματα, να κάτσει με το κοινό και αμέριμνος να διασκεδάσει με το θέαμα.
Οι διωγμοί από τους Ναζί αναγκάζουν και άλλο πονεμένο εβραϊκό πληθυσμό να βρει καταφύγιο στη χώρα του Ισραήλ, Την ίδια στιγμή (1947) η απόφαση του ΟΗΕ για διαμερισμό της γης μοιάζει επιβεβλημένη, μα σαφώς αντίθετη από τις επιδιώξεις των Αράβων. Η στιγμή για τον πρώτο αραβο-ισραηλινό πόλεμο μόλις είχε φτάσει. Το Ισραήλ νικά και 750.000 Άραβες αναγκάζονται να ζήσουν τη μέχρι πρότινος ζωή των εχθρών τους, προσφυγιά και ξεριζωμός η ποινή για την ήττα τους. Ο Άγγλος μαριονοπαίχτης μόλις που είχε προλάβει να το σκάσει από την κρυφή έξοδο του θεάτρου - και πια ήταν η στιγμή για τον Αμερικανό συνάδελφό του να "παίξει". Ο άνδρας όμως με τα αστέρια στη σημαία δεν θα έκανε τα ίδια λάθη. Τα νήματα έγιναν μεταλλικές αλυσίδες και οι "κούκλοι", ζωντανοί πια, θα έπαιζαν όπως πρόσταζε εκείνος.
Πρώτη σκηνή, η νίκη του στον πόλεμο κατά της τριπλής συμμαχίας (Ισραήλ, Βρετανία, Γαλλία) με σκοπό να αποτραπεί η προσπάθεια εθνικοποίησης από την Αίγυπτο του καναλιού του Σουέζ. Έξι μέρες πολέμου του 1967 αρκούσαν για την συντριβή των Αράβων και τον υπερδιπλασιασμό των εδαφών του Ισραήλ. Διάλειμμα για ποπ κορν και η συνέχεια τού ανήκει, αν και κάτι μου λέει ότι ο "φίλος" μας πίσω από το κουκλοθέατρο δεν συμπαθεί και πολύ τους Άραβες. Από εκείνο το διάλειμμα και μετά η παράσταση έμοιαζε προκαθορισμένη. Έτσι λοιπόν εμφανίζεται η οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (1964), η οποία παρουσιάζει σύνταγμα και απαιτεί την άμεση ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Δυο κράτη πια σε μια γη, ακολουθούν μάχες με αρκετά ευφάνταστα ονόματα όπως: Επιχείρηση «Μέρες Μετάνοιας» (2004), όπου οι Ισραηλινοί εισβάλουν στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας με αποτέλεσμα τον θάνατο 130 Παλαιστίνιων και ακολούθως η Επιχείρηση «Καλοκαιρινή Βροχή» 2006 όπου Ισραηλινοί εισβάλουν και πάλι στη Γάζα.
Ο "αγαπημένος μου" Αμερικανός πίσω από το κουκλοθέατρο ακόμα κάθεται, παίζει με τα χέρια του τα δεσμά και τα δάχτυλά του αφαιρούν τις ζωές των ανθρώπων με χολιγουντιανό σασπένς. Η σημερινή παράσταση του σχόλασε και εκείνος χαρούμενος εισέπραξε το χειροκρότημα από τους μεγάλους γιάπηδες. Ναι, δεν μπέρδεψα τα λόγια μου, αυτό ήθελα να πω , "γιάπηδες, επιχειρηματίες, χαρτογιακάδες που δημιουργούν μαθηματικές εξισώσεις για να υπολογίζουν τους θανάτους με δολάρια. Η περιοχή της Μέσης Ανατολής, πλούσια σε φυσικά ορυκτά, αποτέλεσε από την αρχαιότητα, πηγή πλούτου και οικονομικής ευημερίας. Δεκάδες λαοί κατέκτησαν και λεηλάτησαν τον τόπο αυτό (μέσα σε αυτούς και ο Μέγα Αλέξανδρος). Μόνο που τότε δεν γνώριζαν τι σημαίνει πετρέλαιο και "μαύρος χρυσός". Ακούγεται υπερβολή μια χώρα να ελέγχει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα του ΚΟΣΜΟΥ; Δεν νομίζω. Έχετε αναρωτηθεί πόσα εκατομμύρια χάνονται και κερδίζονται στις αμερικάνικες και ευρωπαϊκές αγορές με κάθε ρουκέτα που εκτοξεύεται, με κάθε απαγωγή και θάνατο;
Πετρέλαιο! Σε όλες τις χρηματοοικονομικές εξισώσεις πρόβλεψης τιμών μετοχών, η ίδια μεταβλητή. Αλλάζεις την τιμή του, τα αποθέματα του, τον κίνδυνο εξάντλησής του; Αλλάζεις και την ιστορία του χαρτοφυλακίου σου. Πώς; Με πολλούς τρόπους.
Η πιο απλή διαδικασία: "sort trading". Δανείζομαι μετοχές από μεγάλες εταιρίες και δεσμεύομαι να τις επιστρέψω πίσω όποτε θέλω εγώ με ένα μικρό έξτρα κόστος. Έπειτα πουλάω τις μετοχές και κρατάω τα λεφτά (έχω τώρα στα χέρια μου Α λεφτά). Εγώ που ξέρω ότι με μια μικρή "βομβούλα" και λίγους θανάτους θα προκαλέσω πτώση των μετοχών, προκαλώ την καταστροφή και πάω και αγοράζω ξανά τις μετοχές μου σε πολύ πιο χαμηλή τιμή (Β λεφτά). Θυμηθείτε ότι εγώ έχω υποχρέωση να δώσω τις μετοχές μου πίσω. Το επόμενο πρωί αγοράζω ζεστό καφέ, δίνω τις μετοχές στην εταιρία και απολαμβάνω την κερδοφόρα διαφορά που προέκυψε (Α-Β) διαβάζοντας τα άσχημα νέα της μακρινής Μέσης Ανατολής. Μια μικρή κίνηση που αμέσως επιφέρει πλούτο για όλη σου τη ζωή. Υπερβολικό; Θεωρία συνωμοσιών; ΟΧΙ, απλή πραγματικότητα που οι επενδυτές γνωρίζουν. Ένα μικρό δώρο από αυτούς στην πολιτική ηγεσία των χωρών, μια άνοδος των εσόδων των κρατικών επενδύσεων και δεν χρειάζεται δεύτερη σκέψη για να συνεχίζεις να τροφοδοτείς με όπλα τη Μέση Ανατολή, αρκεί να έχεις προβλέψει σωστά το μέλλον και δεν νομίζω να υπάρχει καλύτερος τρόπος να προβλέψεις το μέλλον από το να το δημιουργήσεις εσύ.
Ακόμα πιστεύετε ότι η Μέση Ανατολή βράζει για ιδεολογικούς και θρησκευτικούς λόγους; Γιατί εγώ νομίζω ότι ο "φίλος μου" ξεκινά αυτήν την εποχή τη δεύτερή του παράσταση, μόνο που αυτήν τη φορά θα πληρωθεί καλύτερα;
Δημήτριος Σίμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου