Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Η στάση σου στη ζωή, μου φαίνεται τόσο μακρινή...


Η στάση σου στη ζωή, μου φαίνεται τόσο μακρινή...

Να ξέρεις ότι δεν είναι απλά λόγια... Είναι βιώματα και στάσεις ζωής. Κάποιοι έχουν κάνει ένα βήμα παραπάνω απ' αυτό που ήταν. Το επέβαλαν στον εαυτό τους. Διάλεξαν τον δύσκολο δρόμο. Με πόνο, με κόπο από επιλογή. Επέλεξαν να γίνουν άνθρωποι γιατί πολύ απλά ο άνθρωπος είναι πάνω απ' το φύλο. Το φύλο διατηρεί ακόμη το ζώο μέσα του. Ο άνθρωπος ισοδυναμεί μ' έναν μικρό θεό. Κι ο άνθρωπος άγεται και φέρεται από αγάπη κι όχι από αντιφατικά ένστικτα. Εκεί όλα είναι ξεκάθαρα και ορισμένα...


Και ξέρεις γιατί επέλεξαν να γίνουν άνθρωποι; Γιατί πολύ απλά, όταν έχεις ένα παιδί, για να επικοινωνήσεις πραγματικά μαζί του, πρέπει να γίνεις άνθρωπος. Αν διατηρήσεις τα ζωώδη ένστικτα, μπορεί ακόμη και να το παρατήσεις... Δες τι κάνουν τα αρσενικά λιοντάρια. Είναι ικανά ακόμη και να σκοτώσουν τα παιδιά τους μόνο και μόνο για να μην χάσουν τα ηνία της αρχηγίας... Και ξέρεις πολύ καλά ότι τα παιδιά είναι, όχι απλά άνθρωποι, αλλά υπέροχοι άνθρωποι. Γι' αυτό αξίζει τον κόπο ν αλλάξεις. Γι αυτό αξίζει να σμιλεύσεις τα μέσα σου. Για να τα υποδεχθείς και να τα αποδεχθείς... Όχι απλά να παραχωρήσεις τα ηνία αλλά να τους τα προσφέρεις... Γιατί the next generation is always the brilliant one... Αυτό έγινε και με μας, μην το ξεχνάς. Ήρθε η ώρα να δώσουμε με τη σειρά μας τα σκήπτρα...

Συγχώρεσέ με αλλά δεν θέλω να αλλάξω τον τρόπο που σκέφτομαι και λειτουργώ. Κι όλα αυτά που μου είπες μου φαίνονται ότι έρχονται από ένα άλλο κόσμο, τον κόσμο των ημίμετρων, του εγωισμού και του εγωκεντρισμού. Κι εγώ αυτόν τον κόσμο τον έχω κάνει πέρα εδώ και πολύ καιρό. Συνειδητά... Και δεν έχω κάτι μαζί σου. Απλά, η στάση σου στη ζωή, μου φαίνεται τόσο μακρινή...

Ted Med

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου