Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

καλαμαράκι day? no thanks

Kαι καλαμάρια τρώμε και ούζα πίνουμε, καλά να είμαστε. είμαστε καταναλωτές; είμαστε… αλλά αυτό το σποτ του Πλωμαρίσιου Ούζου της Μυτιλήνης δεν κατεβαίνει με τίποτα.  βγαίνει το αφεντικό στην εσωτερική εξέδρα και αναγγέλλει στην πλέμπα : “σήμερα δεν πάμε στη δουλειά, πάμε για καλαμαράκια”, κι ο εργάτης με 15 ISO στην κεφαλή του αναφωνεί “να είσαι καλά αφεντικό!!!!”… ο άστα να πάνε καπιταλισμός επελαύνει:
όλοι μια οικογένεια, τρώω αμάσητη την υπεραξία και σας δίνω μια μέρα καλαμαράκια, σκλαβάκια και να μου πείτε κι ευχαριστώ. αυτά όταν γίνονταν την εποχή της αθωότητας “η κόρη μου η σοσιαλίστρια” είχαν τη γλύκα τους και την ομορφιά τους και μια αλίκη, έναν δημήτρη κι έναν κωνσταντάρα βιομήχανο… τα σημερινά; ένα σίχαμα.

ΥΓ. το συγκεκριμένο ούζο πέρα από τη ντιζαϊνιά στο καραφάκι είναι πολύ χάλια για τα γούστα μου (πολύς και χημικός γλυκάνισσος μπλιάχχχ), υπάρχουν μυτιληνιά ούζα ωραιότατα που τα απολαμβάνουμε,  τα καλαμαράκια θα τα φάμε σιγά μην τα αφήσουμε στους διαφημιστές και τις καπιτάλες.

redkangaroo

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου