Στις στιγμές ...

Και τότε κατάλαβα πως η ευτυχία μετριέται σε στιγμές. Στις στιγμές που τις στραγγίξαμε με όλη μας τη δύναμη κ ήπιαμε μέχρι και την τελευταία γουλιά. Στις στιγμές που τις κυνηγήσαμε με 200χλμ την ώρα και έχοντας τα μάτια μας κλειστά. Στις στιγμές που αγκαλιάσαμε κάποιες βραδιές που τα φώτα χαμήλωναν. Στις στιγμές που σημαδέψαμε με βλέμματα, με χαμόγελα, με αγγίγματα, με φωνές. Στις στιγμές που ζωγραφίσαμε τις σκέψεις μας σε τοίχους και σε τζάμια. Στις στιγμές που τρέχαμε μπερδεμένοι σε κατευθύνσεις αντίθετες κι όμως ανταμώσαμε ξανά.

Και τώρα σκέφτομαι πως για αυτές τις στιγμές τραγουδούσε και ο Παπάζογλου ... Και σας λέω ότι για αυτές τις στιγμές, αξίζει στ' αλήθεια να ματώνετε, για αυτές τις στιγμές είναι που αξίζει να Ζείτε!

Είναι κάτι στιγμές,
τρυφερές και λεπτές,
σαν κλωστές τυλιγμένες σ' αδράχτι,
σε γυρνούν απαλά,
σε μεθούν σιωπηρά,
σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι...

για όλα αυτά που ζητάς,
για πολλά που πονάς,
για το τίποτε μιας ευτυχίας,
και γυρνάς σαν τρελός,
του καθρέφτη εαυτός,
θύμα-θύτης κακής συγκυρίας.

Πλημμυρίζουν το χθες
μαγεμένες σκιές,
που ξοπίσω μου γράφουν τροχιά,
με κρατούνε θαρρώ
σαν αλήθειες παλιές
σε λαβύρινθο δέσμιο βαθιά.

Είναι κάτι στιγμές,
σα μικρές πινελιές
ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει,
λείπουν λίγα ακριβά
των χρωμάτων νερά,
για να δώσουν του τόπου τη γνώση.

Για τους κήπους της γης,
για το ροζ της αυγής,
για το κύμα που απόμεινε μόνο,
να χαϊδεύει με αφρούς,
τους πικρούς μας καημούς
και να διώχνει της πίκρας τον πόνο.

catchyourdream